Szkoła Podstawowa w Piotrowicach

Historia szkoły w Piotrowicach

Czas: 11:39

W 2005 roku szkoła w Piotrowicach obchodziła 120-lecie istnienia.

Publiczna szkoła ludowa została w Piotrowicach otwarta 7 stycznia 1885 roku. Nauka rozpoczęła się w tzw. organistówce, w której po drobnych przeróbkach przygotowano izbę lekcyjną. W tym samym czasie trwały prace przy budowie pierwszej w tej wsi szkoły. Rada Gminna zakupiła grunt pod budynek szkolny, prace budowlane prowadziło przedsiębiorstwo budowlane z Zagórnika.

Nowa szkoła została oddana do użytku 1 września 1887 roku. Była z drewna, składała się z dwóch części - obszernej izby lekcyjnej oraz mieszkania dla nauczyciela etatowego, pełniącego funkcję kierownika szkoły. Duża liczba dzieci była przyczyną utworzenia w 1894 roku klasy nadetatowej. Wynajęto dla niej izbę na wsi w domu u pana Piotra Zająca. Dzieci uczyły się tam w roku szkolnym 1894/95. W następnym roku szkolnym pan Kotrubski - nauczyciel, odstąpił swój większy pokój w budynku szkolnym dla klasy nadetatowej. Władze gminne zdecydowały jednak, iż do istniejącego budynku należy dobudować od strony północnej jeszcze jedną salę. Tak też się stało. Od roku szkolnego 1896/97 dzieci pobierały naukę w dwóch izbach szkolnych w budynku szkoły.

Sytuacja taka trwała do roku 1904, kiedy to Rada Szkolna Krajowa otworzyła przy istniejącej już szkole dwuklasowej - jedną klasę nadetatową. Izbę dla niej urządzono wynajmując po raz kolejny większy pokój kierownika szkoły. Dla drugiej klasy nadetatowej izby użyczył w 1908 roku gospodarz - pan Jan Frączek. W lecie 1928 roku salę północną w budynku szkolnym przedzielono ścianką, uzyskując w ten sposób dwie mniejsze izby. Ustępy stojące do tej pory obok szkoły oraz szopę na opał zburzono i w 1934 roku wybudowano tuż przy szkole budynek gospodarczy, w którym pod jednym dachem znalazły się ustępy, miejsce na opał i magazyn szkolny.

Powiększyło się przez to znacznie podwórze szkolne. W 1939 roku dobudowano z cegły korytarz o posadzce betonowej, biegnący przez całą szerokość budynku, służący za szatnię i pomieszczenie rekreacyjne dla dzieci.

Budynek szkolny był w tym czasie kilkakrotnie remontowany - wymieniano podłogi, sufity, piece, okna, dach, tynkowano ściany. Teren szkolny został ogrodzony, wykonano dogodny dojazd do szkoły.

W październiku 1949 roku przystąpiono do kapitalnego remontu budynku szkolnego. Oszalowano cały budynek z zewnątrz, naprawiono podłogi, postawiono nowe piece, wybudowano ganek, rozbudowano budynek gospodarczy. Dużą salę szkolną przedzielono ścianką uzyskując dwie mniejsze, a tym samym czwartą izbę lekcyjną w budynku szkoły (plus pokój wynajmowany od kierownika szkoły).

Ciągłe remonty starzejącego się drewnianego budynku szkoły pochłaniały poważne sumy. Komfort nauczania również pozostawiał wiele do życzenia. W związku z tym 13 grudnia 1953 roku powołano Komitet Budowy Nowej Szkoły, któremu wieś powierzyła zadanie niezwykle odpowiedzialne - szybkie oddanie do użytku nowego budynku - szkoły nowoczesnej, jasnej, obszernej, z bogatym zapleczem.

Pierwszy rok szkolny w nowej szkole to rok 1960/61. Dzieci miały tu rzeczywiście dobre warunki do nauki. Budynek w kształcie litery L stał tuż przy lokalnej, niezbyt ruchliwej szosie.

Na parterze znajdowały się następujące pomieszczenia:

- sala gimnastyczna,
- przebieralnia,
- łaźnia,
- ubikacja przy sali gimnastycznej,
- pomieszczenia na sprzęty i przybory sportowe,
- kancelaria,
- szatnia,
- trzy izby lekcyjne,
- ubikacja dla dziewcząt i chłopców.

Pomieszczenia na I piętrze:

- pokój nauczycielski,
- biblioteka,
- cztery izby lekcyjne,
- ubikacje dla dziewcząt i chłopców.

W ciągu następnych lat trwały przy nowym budynku prace wykończeniowe, porządkowe. Obok szkoły powstało boisko sportowe, ogrodzono działkę szkolną, wybudowano budynek gospodarczy. Piece węglowe, którymi początkowo ogrzewano szkołę zastąpiono w 1968 roku centralnym ogrzewaniem.

Oddany do użytku w 1981 roku, postawiony na działce szkolnej Dom Nauczyciela rozwiązuje problem mieszkaniowy wielu osób spośród grona nauczycielskiego. Dzięki tej inwestycji szkoła wzbogaca się o świetlicę z kuchnią i zapleczem. Również mieszkanie służbowe zostaje (do czasu wykupienia i zaadaptowania na przedszkole domu) przystosowane do prowadzenia zajęć w dwóch oddziałach przedszkolnych. Niestety do otwarcia świetlicy nie dochodzi.

Wzrastająca liczba oddziałów powoduje, że w świetlicy, połączonej z budynkiem głównym przewiązką, urządzona zostaje izba lekcyjna. Również pomieszczenia kuchenne za świetlicą zostają przebudowane i połączone, tworząc kolejną salę do nauki. Mimo tego, sytuacja lokalowa szkoły jest nadal bardzo trudna. Konieczna jest rozbudowa istniejącego budynku.

Na zebraniu wiejskim 5 IV 1987 roku mieszkańcy Piotrowic podejmują decyzję o rozbudowie szkoły. Powołują Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły Podstawowej w Piotrowicach, którego przewodniczącym zostaje pan Franciszek Frączek. Lata 1987-1991 to okres, w którym trwają prace badawcze, wykonywane są ekspertyzy, ścierają się różne koncepcje dotyczące rozbudowy. W wyniku tych prac dochodzi do opracowania dokumentacji techniczno - projektowej. Ulega również zmianom skład społecznego komitetu rozbudowy. Na zebraniu dnia 16 X 1991 roku komitet podejmuje decyzje o rozszerzeniu swojego składu o radnych sołectwa Piotrowice. Nowym przewodniczącym zostaje wybrany pan Mieczysław Krawczyk, a jego zastępcą pan Stanisław Kozak, który faktycznie od tego momentu kieruje pracami komitetu.

W czerwcu 1992 roku rozpoczęła się rozbudowa Szkoły Podstawowej w Piotrowicach prowadzona przez firmę "PRIVBUD" z Łodzi, której właścicielem był mieszkaniec Piotrowic pan Andrzej Gwóźdź. Dyrektorem szkoły 1 września 1992 roku został mgr Bogdan Cuber i aktywnie przystąpił do rozbudowy.

Pracę podzielono na szereg etapów. W pierwszym etapie dobudowano nowe skrzydło szkoły, które oddano do użytku 3 X 1993 roku. W nowym skrzydle umieszczono cztery pracownie przedmiotowe, bibliotekę szkolną i gminną oraz kotłownię i szatnię.

Następnym etapem budowy była nadbudowa piętra szkoły oraz poszerzenie korytarzy w istniejącym budynku i dobudowanie ciągu komunikacyjnego. Etap ten ukończono w październiku 1995 roku, oddając do użytku: cztery sale lekcyjne, pracownię komputerową, pracownię muzyczną, węzeł sanitarny oraz budowany od podstaw ciąg komunikacyjny. Powiększono również dwie sale lekcyjne.

We wrześniu 1995 roku rozpoczęto prace przy adaptacji pomieszczeń po byłych klasach na stołówkę i świetlicę. Pomieszczenia te oddano do użytku w maju 1997 roku.

Wiosną 1996 roku rozpoczęto prace ziemne pod budowę nowego skrzydła, w którym postanowiono umieścić salę gimnastyczną z widownią, basen, szatnię, pracownię techniczną.

W dniu 15 II 1999 r. oddano do użytku salę gimnastyczną o wymiarach 30x14x9m. Uroczystość otwarcia sali połączono z oddaniem do użytku dwóch pracowni komputerowych. Komputery do tej pracowni zakupiło MEN w ramach akcji "Pracownia internetowa w każdej gminie."

Przez cały czas trwania rozbudowy, robotników nadzorował mistrz budowlany pan Stanisław Flejtuch, który oddał tej budowie swoje serce.

W następnych latach nadal trwały prace dotyczące rozbudowy szkoły. W 2000 roku oddano do użytku nowe wejście do szkoły, wyremontowano małą salę gimnastyczną oraz ukończono prace dotyczące zaplecza dużej sali gimnastycznej, dokonano adaptacji pomieszczeń na sekretariat, pokój dyrektora, pokój nauczycielski. Ze środków pozyskanych z 1% rezerwy subwencji oświatowej w latach 2002-2004 wykonano elewację budynku szkoły. W roku 2004 szkoła otrzymała nową pracownię komputerową w ramach akcji "Pracownia komputerowa w szkole podstawowej". Uzyskano 11 komputerów, laptop, rzutnik multimedialny. W ciągu trzech lat dzięki pomocy Dyrekcji Powiatowego Zespołu nr 5, Centrum Kształcenia Praktycznego w Oświęcimiu wymalowano budynek szkolny. Uczniowie malowali korytarze, klasy w ramach praktyk. Szkoła i Komitet Rodzicielski pokryli koszty dojazdu i koszty materiałów.

Obecnie Zespół Szkół Podstawowo-Gimnazjalnych w Piotrowicach dysponuje:

- 2 salami gimnastycznymi,
- 2 pracowniami komputerowymi,
- 6 pracowniami przedmiotowymi,
- 9 salami lekcyjnymi.

Nie byłoby to możliwe, gdyby nie wysiłek całej społeczności Piotrowic, która kosztem wyrzeczeń przekazywała pieniądze z budżetu na rozbudowę szkoły. Wiele osób poświęciło część swojego życia na działalność społeczną na rzecz rozbudowy.

Zespół Szkół Podstawowo-Gimnazjalnych w Piotrowicach w sierpniu 2006 r. otrzymał "Internetowe Centrum Informacji Multimedialnej" w ramach projektu współfinansowanego przez Europejski Fundusz Społeczny pt. "Internetowe Centrum Informacji Multimedialnej w bibliotekach szkolnych i pedagogicznych". Centrum składa się z 4 komputerów i urządzenia wielofunkcyjnego wraz z oprogramowaniem. Cena zestawu 14862,84 zł. Komputery zostały umieszczone w pracowni multimedialnej i połączone w sieć z poprzednio otrzymaną pracownią multimedialną oraz z biblioteką. Obecnie pracownia liczy 8 komputerów i 2 urządzenia wielofunkcyjne (ksero, drukarka, skaner).

Rozbudowa finansowana była z budżetu Gminy w Przeciszowie, Kuratorium Oświaty w Bielsku-Białej, Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej z Warszawy, Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, Fundacji "Nauka", Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie, Programu Banku Światowego "Aktywizacja Obszarów Wiejskich", a także przez sponsorów.