Szkoła Podstawowa w Piotrowicach

Historia szkoły w Piotrowicach

Czas: 11:39

W 2005 roku szkoła w Piotrowicach obchodziła 120-lecie istnienia.

Publiczna szkoła ludowa została w Piotrowicach otwarta 7 stycznia 1885 roku. Nauka rozpoczęła się w tzw. organistówce, w której po drobnych przeróbkach przygotowano izbę lekcyjną. W tym samym czasie trwały prace przy budowie pierwszej w tej wsi szkoły. Rada Gminna zakupiła grunt pod budynek szkolny, prace budowlane prowadziło przedsiębiorstwo budowlane z Zagórnika.

Nowa szkoła została oddana do użytku 1 września 1887 roku. Była z drewna, składała się z dwóch części - obszernej izby lekcyjnej oraz mieszkania dla nauczyciela etatowego, pełniącego funkcję kierownika szkoły. Duża liczba dzieci była przyczyną utworzenia w 1894 roku klasy nadetatowej. Wynajęto dla niej izbę na wsi w domu u pana Piotra Zająca. Dzieci uczyły się tam w roku szkolnym 1894/95. W następnym roku szkolnym pan Kotrubski - nauczyciel, odstąpił swój większy pokój w budynku szkolnym dla klasy nadetatowej. Władze gminne zdecydowały jednak, iż do istniejącego budynku należy dobudować od strony północnej jeszcze jedną salę. Tak też się stało. Od roku szkolnego 1896/97 dzieci pobierały naukę w dwóch izbach szkolnych w budynku szkoły.

Sytuacja taka trwała do roku 1904, kiedy to Rada Szkolna Krajowa otworzyła przy istniejącej już szkole dwuklasowej - jedną klasę nadetatową. Izbę dla niej urządzono wynajmując po raz kolejny większy pokój kierownika szkoły. Dla drugiej klasy nadetatowej izby użyczył w 1908 roku gospodarz - pan Jan Frączek. W lecie 1928 roku salę północną w budynku szkolnym przedzielono ścianką, uzyskując w ten sposób dwie mniejsze izby. Ustępy stojące do tej pory obok szkoły oraz szopę na opał zburzono i w 1934 roku wybudowano tuż przy szkole budynek gospodarczy, w którym pod jednym dachem znalazły się ustępy, miejsce na opał i magazyn szkolny.

Powiększyło się przez to znacznie podwórze szkolne. W 1939 roku dobudowano z cegły korytarz o posadzce betonowej, biegnący przez całą szerokość budynku, służący za szatnię i pomieszczenie rekreacyjne dla dzieci.

Budynek szkolny był w tym czasie kilkakrotnie remontowany - wymieniano podłogi, sufity, piece, okna, dach, tynkowano ściany. Teren szkolny został ogrodzony, wykonano dogodny dojazd do szkoły.

W październiku 1949 roku przystąpiono do kapitalnego remontu budynku szkolnego. Oszalowano cały budynek z zewnątrz, naprawiono podłogi, postawiono nowe piece, wybudowano ganek, rozbudowano budynek gospodarczy. Dużą salę szkolną przedzielono ścianką uzyskując dwie mniejsze, a tym samym czwartą izbę lekcyjną w budynku szkoły (plus pokój wynajmowany od kierownika szkoły).

Ciągłe remonty starzejącego się drewnianego budynku szkoły pochłaniały poważne sumy. Komfort nauczania również pozostawiał wiele do życzenia. W związku z tym 13 grudnia 1953 roku powołano Komitet Budowy Nowej Szkoły, któremu wieś powierzyła zadanie niezwykle odpowiedzialne - szybkie oddanie do użytku nowego budynku - szkoły nowoczesnej, jasnej, obszernej, z bogatym zapleczem.

Pierwszy rok szkolny w nowej szkole to rok 1960/61. Dzieci miały tu rzeczywiście dobre warunki do nauki. Budynek w kształcie litery L stał tuż przy lokalnej, niezbyt ruchliwej szosie.